อิทังทานะกัมมัง นิพพานะ ปัจจะโย โหนตุ โน นิจจัง
อิทังสีละกัมมัง นิพพานะ ปัจจะโย โหนตุ โน นิจจัง
อิทังภาวนากัมมัง นิพพานะ ปัจจะโย โหนตุ โน นิจจัง
ยังกิญจิกุสะลัง กัมมังกัตตัพพัง สัพเพหิ กะตัง ปุญญังโน อนุโมทันตุ สุณันตุ โภนโต เย เทวา อัสสะมิงฐาเน อาทิคะตา ทีฆายุกา สะทา โหนตุ
สัพเพสัตตา สุขีอัตตานัง ปะริหะรันตุ มาตาปิตโร สุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ ญาตะกา สุขิตา โหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ อัญญาตะกา สุขิตา โหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ ปิสาจา สัพเพยักขา สัพเพเปตา จะ สุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ นักขัตตา สุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ เทวาสุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ อาจะริยุปัชฌายา สุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ สัพพะสัมปัตติโย สะมิชฌันตุโว ฯ
คนเมือง คำกำเมือง หื้อสืบกำสุภาษิตล้านนาหื้อคงอยู่คุ่เมืองล้านนา..
ตอบลบขอบคุณเจ้า
ตอบลบอนุโมทนาสาธุครับ
ตอบลบสาธุ
ตอบลบท่องทุกวันครับ
ตอบลบสาธุๆ
ตอบลบสาธุ สาธุ สาธุ
ตอบลบสาธุครับ
ตอบลบขอบคุณๆ
ตอบลบอิมังทานะกัมมัง นิพพานะ ปัจจะโย โหนตุ โน นิจจัง
ตอบลบอิมังสีละกัมมัง นิพพานะ ปัจจะโย โหนตุ โน นิจจัง
อิมังภาวนากัมมัง นิพพานะ ปัจจะโย โหนตุ โน นิจจัง
ยังกิญจิกุสะลัง กัตตัพพัง กัมมัง สัพเพหิ กะเตหิ กะตัง ปุญญังโน อนุโมทันตุ สุณันตุ โภนโต เย เทวา อัสสะมิงฐาเน อาทิคะตา ทีฆายุกา สะทา โหนตุ
สัพพะสัตตานัง สุขีอัตตานัง ปะริหะรันตุ มาตาปิตา สุขิตา โหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ สัพเพ ญาติกา สุขิตา โหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ อะญาติกา โหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ ปิสาจา สัพเพยักขา สัพเพเปตา สุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ นักขัตตา สุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ เทวาสุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ อาจะริยุปัชฌายา สุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ สัพพะสัมปัตตินัง สะมิชฌันตุโว ฯ
บางวัดอ่านว่าญาติก๋าบางวัดอ่านว่าญาต๋ะก๋าอันใดถูกผิดเพราะอะหยังครับ
ตอบลบญาติก๋าถูกครับ กรวดหื้อญาติที่เสียไปแล้วครับ
ลบอิทังทานะกัมมัง นิพพานะ ปัจจะโย โหนตุ โน นิจจัง
ตอบลบอิทังสีละกัมมัง นิพพานะ ปัจจะโย โหนตุ โน นิจจัง
อิทังภาวนากัมมัง นิพพานะ ปัจจะโย โหนตุ โน นิจจัง
ยังกิญจิกุสะลัง กัมมังกัตตัพพัง สัพเพหิ กะตัง ปุญญังโน อนุโมทันตุ สุณันตุ โภนโต เย เทวา อัสสะมิงฐาเน อาทิคะตา ทีฆายุกา สะทา โหนตุ
สัพเพสัตตา สุขีอัตตานัง ปะริหะรันตุ มาตาปิตโร สุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ ญาตะกา สุขิตา โหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ อัญญาตะกา สุขิตา โหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ ปิสาจา สัพเพยักขา สัพเพเปตา จะ สุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ นักขัตตา สุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ เทวาสุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ
สัพเพ อาจะริยุปัชฌายา สุขิตาโหนตุ ทุกขา ปะมุญจันตุ สัพพะสัมปัตติโย สะมิชฌันตุโว ฯ
ว้าว
ตอบลบอิทัง เป็นเอกพจน์ กิริยา ด้องเป็นเอกพจน์เหมือนกัน โหนตุ ต้องเป็น โหตุ นะครับ เพราะโหนตุ เป็นพหุพจน์ ครับ
ตอบลบขอบคุณค่ะ
ตอบลบ